Sadece 1 hafta önceydi… birlikte dışarı yemeğe çıktık… arabada küçük oğlunun son dönem ondan ayrılmak istemediğinden bu yüzden garip davrandığından bahsetti… resmen yapışık ikizler şeklinde dolaşıyoruz diye dert yandı… rehberlik öğretmeni ile konuşmuş bu yaşta olurmuş… mesela bu akşam dedi tam kapıdan çıkıyorum, tutturdu gitme diye ağlamaklı… güç bela çıktım kapıdan.
O akşam gelecek diğer 3 arkadaşımız son dakika iptal etmişti… biri ateşli evde, birinin migreni tutmuş, biri vertigo… bir tek ikimiz kalmışız canlı caz dinletisi ve yemek için… restaurant ın kapısına geldik, dönelim istersen çocuk bu kadar üzüldüyse başka akşam çıkarız dedim… aaa deli misin ben hayatımı böyle yaşayamam, onun da bu korkusunu yenmesi lazım, ona anlattım bir yere gitmiyorum… çıkıcam ve gelicem dedim…
Yemek yedik… bir dolu konuştuk, o hala içki içemiyordu yaptığı diyet yüzünden, ben içtim… içmediğinde çok çekilmez bir kadın oluyorsun diye onunla dalga geçtim. Az kaldı birkaç haftaya içicem dedi… biz o günleri görür müyüz bilemem dedim… bana kızar gibi yaptı…güldük.
Odamda bir sunum yazmaya çalışıyorum, kafam başka yerde… canım biraz sıkkın…telefonuma mesaj geliyor, sevgili komşu Can… "Ceren naber? Kocan ne zaman geliyor? Dün geldi… hayrola? Burada her zamanki gibi bir geyik döner bekliyorum… akşam yemeğe gelir misiniz der diye düşünüyorum. Yarın çocukları sen götürür müsün der diye bekliyorum… Çanakkale’den zetinyağı geldi ister misiniz der diyorum… oohhh gözün aydın demesini bekliyorum… Özlem’ de meme kanseri çıktı yazıyor. Nefes alamıyorum… 3 kere okuyorum… ağlamaya başlıyorum… zamanlama manidar diye düşünüyorum… daha dün doktor memelerimi mıncıkladı, 2,5 senedir gelmediğim için azar işittim, mamagrofi yaptırdım… sonucunu bekliyorum. Can’ı arıyorum ne diyeceğimi bilemeden. Şu anda son konuşması gereken kişi benim… ilk aklıma küçük Emre geliyor ve Özlem’in ne kadar endişeleneceği küçük oğlu endişelenecek diye…yüreğimi bir el sıkıyor. İlk aklıma bu geldi diye kendime kızıyorum ne kadar saçma diye.
Can’I açıyor telefonu… söylediklerinin yarısını anlıyorum… daha 6 ay önce kontrole gitmiş, eline bir şey gelmiş, sonuç kötü çıkmış… kütle çok küçük değilmiş… çok uzaklardan konuşuyor, ben konuşamıyorum… Peki diyip kapıyorum… aklıma gelen her türlü kötü düşünceyi kovmaya çalışıyorum… yüksek sesle o iyi olacak, meme kanseri Özlem’e vız gelir, yanlış adama çattı diyorum…kendi sesime inanmaya çalışıyorum.
Onu arayabilmem 5 saatimi alıyor… sesi yorgun ve mutsuz ama ümitsiz değil... iyi olacak diyorum.
Sadece 1 gün once mamografi yaptırırken kafamda dönen oran 1/8… her sekiz kadından biri… piyango kime çıkacak diye düşünüyorum… sonra teyzem aklıma geliyor…gencecik teyzem… düşünüyorum ki benim etrafımdaki 1/8 oydu… başka kimsede çıkmayacak diye düşünüyorum. Fena halde yanılmışım…
Birkaç gün sonra benim mamografim temiz çıkıyor. Kalbimiz sıkışarak bekliyoruz Özlem'in diğer test sonuçlarını… başka bir yere atlamamış… iyi haber. Aldır kurtul ikisini de canım yap şöyle dimdik bir C cup, seninki güzel olursa bizde yaptırırız diye takılıyoruz Özlem’e arkadaşlarla, odadaki erkeklerin yüzünde hep aynı ekşi ifade ama evet C cup iyidir diye bizi onaylıyorlar… biz kadınlar ne kadar güçlüyüz diye düşünüyorum… ne güzel oynuyoruz hepimiz bir taraftan bizim başımızı gelmediğine şükrederken. Yine de dalga geçebilmek, Özlem’I iyi görmek iyi geliyor…iyi olacak diyorum… iyi olacak… iyi olan bir sürü örnek var artık. Ameliyat için geri sayım başlıyor.
Özlem’in her yeri sarılı ama iyi görünüyor… yoğurt yediriyorlar diye şikayet ediyor, ki bu bile iyi olacağına işaret… annesi ile dışarıda oturuyoruz… biliyorum bir sürü iyileşen, iyi olan örnek var ama napıyım hep öbürleri de aklıma geliyor diyor… mesela bizim Zeynep diyor… iyi olmadı. Diyemiyorum ki benim de aklımda hep iyi olamayan Zeynep var, teyzem Zeynep… evet bizim de kaç tane tanıdığımızın başına geldi, iyiler merak etmeyin diyorum… kafamın arkasındaki ses hep ama Zeynep iyi olmadı diyor. Zeynep’in kızı sadece 2 yaşındaydı tek göğsünü aldıklarında… 30 yaşından önce doğum yapmıştı, emzirmişti, aileden gelen riski yoktu, kendi doktordu, kütleyi çok erken fark etmişti…Zeynep iyi olacaktı. Tüm hocaları Zeynep iyi olacak dedi. Zeynep iyi olmadı.
Zeynep dergilerden keserek sipariş verdiği ayakkabıları giyemedi, iyi olunca araba kullanıp, bilgisayar öğrenecekti, olmadı… söz verdiği gibi düğünüme gelemedi, kızımla tanışamadı, annemi hüzünlü eksik bıraktı, kızının muhteşem bir kadın olduğunu göremedi… Zeynep iyi olamadı.
Özlem iyi olamayacak diye düşünmeye bile korkuyorum. Özlem iyi olacak… Bu sefer piyango'dan ikramiye çıkacak.