Hayal etmek benim için çocukluğumdan beri hep kafamın içinde sürekli bir film çekmek idi…gözler kapalı o ana gidilir… o anda neredeyim, yanımda kim var, etrafımda ne var, ne giyiyorum, ne düşünüyorum…üzerine oturduğum koltuk ne renk… duvarımda ne asılı… nasıl bir manzaraya bakıyorum... o anda kimim… kim olmak istiyorum… peki o olduğumda ne derim, ne hissederim…
Bir zaman önce bunun bir coaching methodolojisi olduğunu öğrenince şaşırdım. Yine çocuk beyninin ergen filtreler devreye girmeden önce ne kadar kendi içinde bütün ve içgüdüsel olarak hareket ettiğine hayran oldum.
Her akşam yatmadan önce ayrı bir film çekerdim… bazen o anda okuduğum bir kitabın filmini bazen de hiç okumadığım görmediğim hayatların filmini çektim senelerce…
Sonra yaş ilerledikçe çekilen filmlerin ayakları daha yere basmaya başladı… daha ulaşılabilir, olabilir hayallerin filmlerini çekmeye başladım kafamda… tabi benim için ulaşılabilir olabilir… keşke diye başlayan cümlelerin devamında gelen hayalleri düşledim. Bazen yüksek sesle kendimi keşke derken buldum… bazen eşim dalga geçti sen de amma yaptın diye… Kendimi hırslı olarak hiç tanımlamadım ama tutkulu evet… Genelde sıkıcı olabilecek düzeyde mantıklıyım ama ben hayal etmenin mantığına inanıyorum. Bir şeyin ancak yeterince istersen, hayal edersen olabileceğini düşünüyorum.
Hayal etmekle kalmayıp bir de çaba harcarsan kim tutar seni diyorum.
Keşke diye başlayan cümlelerin gücüne inanıyorum... çünkü benim 15 sene önceki keşke olsalarımın ciddi bir kısmı bugün gerçeklerim…
Önümüzdeki 15 senenin keşkeleri ise sınırsız.
Keşke olsaların yanında keşke olmasalar da gelecek kaçınılmaz… hayat :)
İster secret diyin, ister başka bir şey… hayal kurmayı ihmal etmeyin.