Bird by bird
"Thirty years ago my older brother, who was ten years old at the time, was trying to get a report on birds written that he'd had three months to write. It was due the next day. We were out at our family cabin in Bolinas, and he was at the kitchen table close to tears, surrounded by binder paper and pencils and unopened books on birds, immobilized by the hugeness of the task ahead. Then my father sat down beside him, put his arm around my brother's shoulder, and said, 'Bird by bird, buddy. Just take it bird by bird.'"
Çok uzun zamandır kendim için yazarım…
Her zaman kendimi yazılı sözlü ifade ettiğimden daha iyi ifade ederim.
İşime gelir, yazarak konuşurum… yazarken daha özgür olurum,
kendime bile söyleyemediklerimi yazarım…
yakın çevrem dışında aslında okunmaktan hoşlanmam.
Arada yazdıklarımı okuyanlar heyecanla yazmalısın der… ben de insallah bir gün derim.
Son 20 yıldır yaratıcı bir endüstrinin çalışanı olarak etrafımda o kadar yetenek varken birşeyler yazmak konusunda hep mütevazi, biraz da utangaç oldum.
Eşim her fırsatta "ama yazmalısın" demeyi yine de ihmal etmedi… baktı bende tık yok yazdıklarımı paylaşmak ya da daha fazla yazmak konusunda yılbaşı hediyelerimin arasına bu kitabı koyuverdi…
Henüz kitabı okumayı bitiremedim ama önsüzü bile yeterli ilhamı ve bana başlama motivasyonunu veriyor.
Bu hevesle bu bloğu sonunda oluşturdum… bu sene daha fazla yazmak istediğim bir yıl ve yıl içindeki diğer hedefler arasında kaybolmasın ve vazgeçmiyim diye kitabın heyecanı geçmeden birşeyler yapmak istedim.
Son 10 senedir yazdığım bazı yazıları da blog’a dahil ettim.
Bu popüler annelik, ilişkiler, mesleki ya da güncel konulara dair bir blog değil. O yüzden ne ile ilgili yazmaya devam edeceğimi bilmiyorum… Yazmak benim için bir nevi terapi ve genelde bana dokunan, hissettiren konularda yazıyorum. Okumaya değer bulursanız burada yazıyor olacağım.
Teşekkürler Levent Akpulat…. “Bird by bird” bakalım nereye gidiyor olacağız.
Ceren Çubukçu Akpulat